Поэзия дүйнөсү📝🌺

2022-05-12 07:26:53 БАШТЫК СОРГОН КҮНДӨРҮМ

Ойгончу кез, айтпастан агарып таң.
Ойночу кез топ болуп жаралып шаң.
Бизге келген өмүрдүн таттуусу ошол,
Бир үзүндү айтайын балалыктан:

Апаа,апаа, бал уйкум качты менин.
Апаа, апаа, курсагым ачты менин.
Апаа, апаа, алдей ыр айтчы десем,
Апам айтып уктатат жакшы кебин.

Апаа, менин көйнөгүм кайда калган?
Апа, күрөң байпагым кайда салгам?
"Ай, балам, аай",- төшөгүң кара десе,
"Апа, таптым" деп күнүм кайталанган.

Апаа, оңбу батинкем текшерип бер.
Апа, менин топчумду өткөрүп бер.
Апа, менин атымды көрбөдүңбү,
Атым байлайм, өрүштөн жип бөлүп бер.

Тал чыбыкты ат кылып минип алып.
Тар көйнөктү жонума кийип алып.
Таң азанда оюнга шашылчу элем,
Таяк мылтык моюнга илип алып.

Жарты нанды үкөктөн колума алып,
Жашчылык да, көчөдөн тоюп алып.
"Сүт ич",- десе шашылып кетүүчү элем,
Сүзмө куйган баштыкты соруп алып.

Бүгүн, аттиң, кетиптир жаштык колдон.
Бакытына тойбогом, аздык болгон!
Бирок, дале эстеймин бир жылмайып,
Балалыгым андагы баштык соргон.

АДЫЛБЕК ИКРАМБЕК ТЕГИН Открыть/Комментировать

2022-05-11 16:04:12 Шайлообек Дүйшеев.

"Сары кыштак, сары бала, сары кар."

Асман-Жердин көрүнбөгөн аягы,
Ат-Башыга бара калып, баягы.
Кыроо баскан бубагынан зымдардын,
Кышты көрдүм, көрдүм сары баланы.

...Жепирейген жерге жакын там эле,
Жетим кемпир, жетим бала бар эле.
Кайыңдыда кайра-кайра кыш болуп,
Кайра-кайра жаай берчү кар эле.

Сайдын ичин тос каптаса буу кылып,
Сары бала карды каптап чуу кылып.
Энем болсо челек-челек кар ташып,
Эртели-кеч алуучу эле суу кылып.

Эски тамга ойноп келип кулаймын,
Эшик таза, а мен күндө “ылаймын”.
“Кагылайын, бизге берген өзү албай,
Кардын суусу суусу болот Кудайдын!”-

Деп энекем күбүрөнүп тигинтип,
Таштектеги сууга салып киринтип.
Мешке кактап көйнөгүмдү, турсамды,
Мектебиме жөнөтчү эле кийинтип.

Айылдардан анда жалаң кут агып,
Араң тийген Күн уяттан жукарып.
Үшүгөндөн кире качып от үйгө,
Үшүгөндөн аяз турчу кызарып.

Кайран кез ай, бубак кез ай зымдагы,
Каңгып кетип кайткан кезде шымдары
Картон болуп катып калып, апалар,
Кактап мешке, кайра “киши” кылганы.

Колтугунан чыга калып муз-кардын,
Коюнуна кар салчу элек кыздардын.
Эмне кылар айла таппай ошондо,
Эриндери күйүп кетчү ызгаардын.

Морлорунан күн-түн түтүн бийлеген,
Момун элек мончосу жок кирдеген.
Кой сарайга кеткен жолдо дагы эле,
Кош из жатат түшүп калган чийнеден.

Куйрук, жалсыз кайда жүрдүм жалгыздап,
Курган өмүр акыр бир күн баргызмак.
Кучагыңа кулап турам мына эми,
Курман сарай, Жалгыз булак, Жалгыз бак,

Сабагы бар, сагындырган сайы бар,
Сары кыштак, сары бала, сары кар.
Көкүрөгүм толуп-ташып, өрөпкүп,
Көз алдымдан чубап турдуң баарыңар.

Ушунча жыл мени кимге кул кылды,
Улуулугуң бүгүн араң туйдумбу?
Тооңду тиктеп, шамалыңа тууган жер,
Тосуп турдум топозго окшоп мурдумду. Открыть/Комментировать

2022-04-03 17:35:57 КӨКСУЛУУ

(түрмөктөн үзүндү)

Ал күнкү тектүүлүгүң эми жоктой,
Айтылган ар сөзүмдүн деми чоктой.
Азыр мен араң турам Көксулууга
Көз артып аны сүйгөн Жеңижоктой.

Татынам сени таптым жаштыгымдан,
Түйшөлтүп ырбап барат дартым ырдан.
Суйкайып сыр жашырып тиктей бербей,
Сүйдүрүп койсоң боло алкымыңдан.

Ишенем ыйык сезим калаарына,
Кумарлуу өмүр боюу жанаарыма.
Кыялда жылдыз болуп жылмаясың
Көгүмдө кол создуруп карааныңа.

Баарысы баягыдай эсимде бар,
Баладай жоодурашың көзүмдө бар.
Жүзүңдөн өпкөнүмдү сагындырар,
Жоодурап мен тиктеген бетиңде кал.

Айтылбас жүрөктөгү сөздү уга,
Ай дагы алтын чачып өптү мына.
Алп акын жеңилбеген Жеңижоктой,
Алоолойм ашык болуп Көксулууга.

* * *
Жаңы эле коштошом да кайта келем,
Жана эле жазган ырым айта келем.
Жаныңдан карыш жылбай турганымда,
Жаңырып бизди тиктейт Ай төбөдөн.

Ыйымды сезимдеги туяласың,
Ырыма менден бетер кубанасың.
Жалооруп карай берип көзүң албай
Жанымда кызыл гүлдөй бураласың.

Кайыкта, көл бетинде сүзүлөсүң,
Алгансып Айдын жарык жүзүн өзүң.
Чечпейли ачык турган көкүрөгүң ,
Түн эми жылдыз менен бүчүлөсүн.

Коштошсом кете албаймын кайта келем,
Колуңду кармап сөзүм айта берем.
“Сырыңар мага маалим” деген өңдү,
Суйкайып тиктеп калат Ай төбөдөн.

* * *
Кыялым аалам кезет чеги жоктой,
Кайрылбай таттуу кундөр эми жоктой.
Улардай үнүңө бир тамшандырып,
Учтуңбу, ал учурдун көбү жоктой.

Кумарлуу куса болуп көнбөй келем,
Көп болду кош карегиң көрбөй келем.
Бешикте ымыркайдай тилегимди,
Бел байлап бир үмүттө термей берем.

Өкүнүп бизди ушундай жасаганга,
Өзүмө болду эми дейм капаланба!
Карааның толтуруп бир көзүм жумсам,
Керилип таттуу уйкуга батам анда.

Жаралды ырларымдын деми чоктон,
Жараткан Көксулуума мени кошсоң.
Бал тилдүү ымыркайдай ырларыма
Баш ийип бата сурайм Жеңижоктон!

* * *
Бери келчи мойнуңа,
Бермет мончок салайын.
Ай нур төккөн жолуңа
Айланчыктап барайын.

Кете албай тоорула,
Көзүң карап жүрбөсөм.
Кушча конуп колума,
Күлө тиктеп сүйлөсөң.

Айчалык жол басканда,
Алдыман бир чыгаарсың.
Карегиң сыр катканга,
Көңүлүңдө сынарсың.

Күмүш күлкүң төгөсүң,
Кана жыттап гүлүмдү.
Карегимден көрөсүң,
Керемет бул сүйүүмдү.

Бура тартам боюма,
Бек кыналып толсоңчу.
Буйруп койгон жолума,
Бакыт кушу болсоңчу.

* * *
Он сегиз миң ааламдын,
Ойноктогон нурларына тарандың.
Күлкүң булак кылактаган Көксулуум,
Кыялыңды күзгү кылып карандың.

Он сегиз миң ааламдын,
Оймок өңдү ойлорунан жаралдың.
Чачың дайра чырагымдай Көксулуум,
Жаркырап бир жан дүйнөмдө жана алдың.

Он сегиз миң ааламдын,
Жанып турган карегинен жаралдың.
Кагуусунан жүрөк токтоп калса да,
Канат кылар сени көздөй барамын.

* * *
Көктөй мелжип чалкып кенен көп муңум,
Кусам айтып, тиктейм дале көк нурун.
Суйкайып бир турганыңды кумарлуу
Сагындым мен Көксулуум!

Учуп өтсө бар тилегим көк менен,
Убайым жеп, арзуум мени өрттөгөн.
Өмүрүмдө таңдай атып ирмемде,
Өзөк өрттөп кирип келген кеч белең?!

Көктөн талып каркырамдын канаты,
Кең ааламдын мынча тарын карачы.
Көкүрөктү өйүп турат бир нерсе,
Онтойт улам асман-жердин арасы.

Сапарыма учуп алып, өз нугун
Таба албай жиреп келем көк нурун.
Талыйт билек, өзүм баткан карегиң
Сагындым мен Көксулуум!


Өтө Көкө уулу (Жеңижок) Открыть/Комментировать

2022-03-29 19:31:08 "Эне жана коломто"

Мейли кышта, бурганактын шаңында,
Мейли күздө, мейли жаздын таңында,
Коломтону элестетсем, энекем,
Күйпөлөктөп олтургансыйт жанында.

Куурай терип, тезек терип жакканы,
Камданчуубуз казанга нан жапканы.
Эмнегедир от биздики дечүмүн –
Апамдардын өздөрү ойлоп тапканы.

Казан шуулдап, түбү көөлү карарган,
От күчөөчү коломтодо таралган.
Эмнегедир от бир буюм сезилчү,
Апакемдин колдорунан жаралган.

Эстен кетпейт өткөндөрдүн элеси,
Малчылардын күнгө күйгөн денеси…
А мен отту бир туугандай сезчүмүн,
Апам болчу анын дагы энеси.

Тиштеринде карсылдап тоо ышкыны,
Атам мага мингизчү көк быштыны.
Тентек кылсам дүңкүлдөтчү жонумду,
Апакемдин нандай жумшак муштуму.

Көмөч ысык. Оф! Фу! Кантем, калакай,
Коломтого топтой ыргып малакай.
Энем кайра алып көрүп колуна
Айтчу мага: — Ай, тентек ай, жалакай!

Уктап жатса, адетиңдир тук этмей?
Жымжырт. Жоопсуз, Кузгун дагы кук этпей.
Сен сурасаң үзүп алып очоктон
Күйгөн отту сунаар элем букеттей!

Мейли кышта, бурганактын шаңында,
Мейли күздө, мейли жаздын таңында,
Коломтону элестетсем, энекем,
Күйпөлөктөп олтургансыйт жанында.

Турар Кожомбердиев Открыть/Комментировать

2022-03-18 16:51:21 САРЫ КЫШТАК, САРЫ БАЛА, САРЫ КАР.

Асман-Жердин көрүнбөгөн аягы,
Ат-Башыга бара калып, баягы.
Кыроо баскан бубагынан зымдардын,
Кышты көрдүм, көрдүм сары баланы.

...Жепирейген жерге жакын там эле,
Жетим кемпир, жетим бала бар эле.
Кайыңдыда кайра-кайра кыш болуп,
Кайра-кайра жаай берчү кар эле.

Сайдын ичин тос каптаса буу кылып,
Сары бала карды каптап чуу кылып.
Энем болсо челек-челек кар ташып,
Эртели-кеч алуучу эле суу кылып.

Эски тамга ойноп келип кулаймын,
Эшик таза, а мен күндө “ылаймын”.
“Кагылайын, бизге берген өзү албай,
Кардын суусу суусу болот Кудайдын!”-

Деп энекем күбүрөнүп тигинтип,
Таштектеги сууга салып киринтип.
Мешке кактап көйнөгүмдү, турсамды,
Мектебиме жөнөтчү эле кийинтип.

Айылдардан анда жалаң кут агып,
Араң тийген Күн уяттан жукарып.
Үшүгөндөн кире качып от үйгө,
Үшүгөндөн аяз турчу кызарып.

Кайран кез ай, бубак кез ай зымдагы,
Каңгып кетип кайткан кезде шымдары
Картон болуп катып калып, апалар,
Кактап мешке, кайра “киши” кылганы.

Колтугунан чыга калып муз-кардын,
Коюнуна кар салчу элек кыздардын.
Эмне кылар айла таппай ошондо,
Эриндери күйүп кетчү ызгаардын.

Морлорунан күн-түн түтүн бийлеген,
Момун элек мончосу жок кирдеген.
Кой сарайга кеткен жолдо дагы эле,
Кош из жатат түшүп калган чийнеден.

Куйрук, жалсыз кайда жүрдүм жалгыздап,
Курган өмүр акыр бир күн баргызмак.
Кучагыңа кулап турам мына эми,
Курман сарай, Жалгыз булак, Жалгыз бак,

Сабагы бар, сагындырган сайы бар,
Сары кыштак, сары бала, сары кар.
Көкүрөгүм толуп-ташып, өрөпкүп,
Көз алдымдан чубап турдуң баарыңар.

Ушунча жыл мени кимге кул кылды,
Улуулугуң бүгүн араң туйдумбу?
Тооңду тиктеп, шамалыңа тууган жер,
Тосуп турдум топозго окшоп мурдумду.



Шайлообек Дүйшеев. Открыть/Комментировать

2022-03-11 21:09:01 МАРТ АЙЫ

Көңүлдө бардык күндөрүм,
Көбүрөөк мартты күткөмүн.
Көтөрсөк экен деп тилейм,
Көркөмдүү дүйнө жүктөрүн.

Кыялдын тосуп күүлөрүн,
Кыйналдым бирок үйрөндүм.
Кызыгы кетсе башканын,
Эсимде калаар күлгөнүм.

Жүрөктүн жанган актары,
Жабыркайт бир күн ал дагы.
Жакшылык менен кезигип,
Тосолу далай марттарды.

Шыбырап кулак тунабы,
Угулса тоонун булагы.
Укмуш бир сонун экен го,
Кудайдын берген бул айы.


Калмурат кызы Турсунай. Открыть/Комментировать

2022-02-15 09:39:47 КЕРЕМЕТТҮҮ БАЛАЛЫК

Бала кезде гүлдөн куурчак жасагам,
Ал кез сонун,жаркып турчу бүт аалам.
Гүлгө оронгон шиберлердин жанына,
Үйлөр куруп,эң бактылуу жашагам.

Кийим тигип куурчагыма түрлөнтүп,
Курбу кылып,сырымды айтып,сырдашып.
Мен да жашап,ал да жашап жыргалда,
Отурчу элек ынак болуп ырдашып.

Буркураган жыты келип тамактын,
Чөп-чар терип,андан жасап шишкебек.
Дасторконду кенен кылып даярдап,
Булак суусун шорпо кылып иччү элек.

Камыр жууруп көчөдөгү баткактан,
Андан жасап тандыр толо аппак нан.
Курсак тойду-деп калп эле ошондо,
Кеч киргенде келчү элек бак жактан.

Дүкөн кылып,ичин кооздоп толтуруп,
Жалбыракты акча кылып жулчу элем.
Чоңу кымбат,кичинеси бир сомдук,
Соода кылып,дүкөнүмдө жүрчү элем.

Чырпык терип,чатыр жасап ар жерге,
Ал чатырым болчу эле кичине.
Чоң сарайда жашагандай сезчүмүн,
Өзүм аран батып алып ичине.

Самолетко түшүп алып шаар кезип,
Дубай,Париж,Африкада жүрчүмүн.
Окурманым,таң калбагын,буларды-
Мен жөн гана кыялымда көрчүмүн…


Кызык эле ал кездеги жашоолор,
Жомок болчу баткан күн да ,аткан таң.
Каарман болуп калып калсам жомокто,
Бакыт алып бала кыял чактардан…



Саламат кызы Анара Открыть/Комментировать

2022-02-08 15:34:15 ЧОҢ АПАМ ЖАНА МЕН

- Чоң апа? Чоң апоу… байлыгымсың,
Сыркасаң, орун таппай кайгырыпмын.
Жаткызбай баламын да, ойнойлу деп,
Тажатып улам-улам кайрылыпмын.

- Чоң апа, ачып койчу кабагыңды!
Козгоду «өөх»-дегениң жаратымды,
Антпечи, күлүп койчу, небереңдей,
Дары жок айыктырчу жаратыңды.

Чоң апа, үндөбөсөң буулугамын,
Калгансып үйдө жалгыз кууруламын,
Сагындым жаш кезиңдей кам-каймакты,
Чөбөгө жейсиңби деп жууруганың.

- Балам ай. Эх, балам ай, балакайым,
Секетим бал тилиңен ананайын.
Муң басып, күн кечирип жашап жүрөм,
Табалбай карылыктын алапайын.

Мен эми ойной албайм, чуркай албайм,
Түбөлүк мээримиме курчай албайм.
Кичине бассам эле жаткым келет,
Жаш кездей чайды дагы ууртай албайм.

- Табабыз, турчу апа, айла барбы?
Барабыз, жүрчү апа, кайда калды?
Карайбыз – көлдөн, тоодон, асман, күндөн,
Жаштыгың сенин кайсы жайда калды?

-Өткөнгө миң өкүнсөң пайда кылбайт,
Жанымды сенин барың кайта нурдайт.
Карыдым мен болгону, а жаш кезим,
Күн-түндөп сурансам да кайтарылбайт.

-Чоң апам орубаса кубанамын,
Жанымда болсо күчкө кураламын.
Өмүр бер, ден-соолукту аяба деп,
Кудайдан суранаарым, сураганым.


Акбар Кубанычбеков. Открыть/Комментировать

2022-02-08 15:19:06 Чамдан жигит, баатырлык каныңда бар,
Намыс сенде ! Назданып кылыктанбы !
Жоо жайылып, журтуна бүлүк түшсө,
Тулпар минип, колуңа кылыч карма.

Кас коркуп ичтен туйчу, алыстардан,
Кол баштап арстан жигит турганында.
Эл үчүн кайран эрлер шейит кетти,
Чөгүшүп, өрттөнүшүп, суу - жалынга.

Чокуда алп жигиттер турган жанып,
Сайылып желбиреген туу, жанында.
Эр жүрөк эли үчүн аячу эмес,
Журтуна каршы чыккан тууганын да.

Эр жүрөк журту үчүн аячу эмес,
Дос куурдаш, жан бир боорун, тууганын да

Бешиктен көргө чейин, өлүп - талып,
Эр жигит күн кечирген сүйүп журтту.
Жүрөгү мекен үчүн "дүк - дүк" согуп,
Намысты өлүмдөн да бийик тутчу.


Бектурсун Адиев. Открыть/Комментировать

2022-02-05 07:18:56 The account of the user that owns this channel has been inactive for the last 5 months. If it remains inactive in the next 9 days, that account will self-destruct and this channel may no longer have an owner. Открыть/Комментировать