2022-05-31 19:56:26
***
Талаа-түздү жортуп, дүйнө кыдырып,
Таңбы-кечпи чарчоо билбей жүгүрүп.
Шамал болгум келчү кээде, өзүмдүн
шагым сынса ким бирөөдөн түңүлүп.
Күйүт басса, күүгүм түшсө түнөрүп,
Күн менен түн түбөлүгүн тиленип.
Жердей болгум келчү кээде, жакшылар
жер кучактап өлсө күнү түгөнүп.
Түбү терең, уч-кыйырсыз тунарган,
Түндө тынчып, күндүз толкуп кубанган.
Көлдөй болгум келчү кээде, жалгыздын
көөнүн туюп, азап-ыйын угалган.
Өткөн-кеткен турмуш өкүт, же арман,
Өмүр - өкүм, тагдыр - сыноо, же жалган.
Тоодой болгум келчү кээде, кебелбей,
топук кылып бүт баарысын жеңе алган.
Акыйкатсыз заман турса эсти алган:
Ак-каранын тең ортосун кесе алган.
Жан болсом деп, туңгуюктан жолду таап,
Жарыктыктын табышмагын чече алган...
Бардын, жоктун сырын кесир билем деш,
Баары кыял, кыйын аны жүгөндөш.
Аалам түгөл, жериң бейиш болсо да,
Адамзаттын муң-арызы түгөнбөс.
Күндө өлүп, кайра таңда тирилем,
Күндүк өмүр эсебине жүгүнөм.
Жаратканды көктөн эмес ар таңда,
Жүрөгүмдөн тапканыма сүйүнөм.
Азыр жердин астын-үстүн болбостон,
Аман-эсен турганына сүйүнөм.
Акжол Доранбек уулу
2020
209 views16:56