𝖡𝖾𝖺𝖼𝗁 𝖢𝖺𝖿é

2022-08-11 09:50:21 Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:38:31 مدت هاست که عقربه های ساعت ، به عقب بازگشته اند، انگار زمستونه ، هوا سرده و تو مثل همیشه روی همون نیمکت چوبی نشستی ومیون تک تک انگشت های ظریفت همون کتابِ همیشگی آروم‌ گرفته و انگار هنوز هم عادت نداری آخرین دکمه ژاکتت رو ببندی ، هنوز هم وقتی غرقِ دنیایِ کتاب هات میشدی سرمایِ دونه های برف رو فراموش میکردی و حالا انگار انگشت های ظرفیت از سرما قرمز شده بودند ، اما جهانِ نامه های نانوشته ات دنیای گرمی دارند ، بنویس از عطرِ خنک روی یقه ژاکتت ، بنویس از سفید پوش جهان اطراف نیمکت قهوه ای رنگت گویی قلم میانِ دست هایت گرما میبخشد به روحِ جنگل سفید پوش موهایت؛ Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:38:14 Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:36:10 مشخص نبود ، درست چه زمانی بود که دیگر ثانیه ها به جلو حرکت نکردند ، از همان روز آغاز شد ، خسته بود خسته تر از همیشه! Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:35:42 رهگذران خیابونِ ٣٤ اُمِ لندن هم شب هارو میپرستیدن ، گویی قدم زدن بر زیرِ آسمون مشکی پوشِ شب که حال ماه همانند چشم هایش به آدم ها مینگریست ، دنیای کوچک خیابان را به نفس کشیدن وا میداشت-
قدم زدن کنار آن ها تفاوت هایشان را کم و بیش آشکار میساخت ، همانند همان پیر مردی که نونِ کروسان گرم میان دست هایش روح کلاسیکش را به نمایش میگذاشت؛
مردمِ اینجا میونه شون با کلمات خوبه ، هرشب لابلای صحبت هاشون با کلماتِ آبی رنگِ رویاهایشان بازی میکنند و همانند افسانه ای فراموش گشته برای همدیگر بازگو میکنند ، آنها هیچ گاه اینجارا فراموش نخواهند کرد-
- در پی جهانی برای آزادی Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:34:30 Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:33:49 «صدف را کنار گوش هایش میگذاشت تا برای همیشه صدای اقیانوس را از میانِ شیار های صدفی که با موج هایش زندگی کرده است بشنود!» Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:33:23 اون عاشق دریا بود ، ساعت ها روی شن های ماسه قدم میزد و نگاهش رو به تک تک موج های ساحل میدوخت که همراه با ریتمی آروم بر روی پاهاش به رقص در میومدن .ساحل همون جایی بود که او برای همیشه مارو ترک کرد ، و حالا قهوه نیمه سرد او به همراه آخرین برگه هایی که دست هایش اون هارو لمس کرده بود روی میز چوبی کنار ساحل به جا مانده بودند، نوشتن رو دوست داشت انگار روحش رو زنده میکرد اما این بار آخرین نوشته او کلماتی کوتاه اما پر معنا بودند؛
" روزی بالاخره دریا من را با خواهد برد ، همانند هر چیز دوست داشتنی که مارا به مرگ دعوت میکند ، دریا هم روزی من رو توسطِ خودش به عمق سکوت خواهد کشوند "
١٦ جولای ١٩٩٨ - ايستگاه خاطرات Открыть/Комментировать

2022-07-31 09:32:47 Открыть/Комментировать

2022-07-29 00:34:19 Открыть/Комментировать