2024-05-11 12:59:09
ҲАҚИҚИЙ ҚАҲРАМОНЛИКБир киши Набий соллаллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келиб:
– Ё Расулуллоҳ. Мен жуда оч қолдим, – деди.
Набий алайҳиссалом аёлларидан бирининг уйига одам жўнатиб, бирор егулик борми деб сўраттирди. Нубувват хонадони хонимларидан бири: “Аллоҳга қасам, уйимизда сувдан бошқа ҳеч вақо йўқ”, – деди. Бошқа барча оналаримизнинг уйларидаги ҳолат ҳам худди шундай эди.
Расули акрам соллаллоҳу алайҳи ва саллам саҳобаларига:
– Бу кеча бу кишини ким меҳмон қилади? – дедилар.
Ансорлардан бир киши меҳмонни уйига олиб бориб, аёлига: “Расулуллоҳнинг меҳмонини иззат қиламиз”, – деди.
Бошқа бир ривоятда келтирилишича, меҳмонни уйига олиб келган ансорий саҳоба аёлидан: “Уйда бирор егулик борми?” – деб сўраган. Аёли: “Уйда болаларнинг бироз егулиги бор, холос”, – деган.
Мезбон аёлига деди: “Ундай бўлса, болаларни овут, овқат сўрашса, ухлат. Таомни меҳмоннинг олдига қўй. Сўнгра чироқни тузатмоқчи бўлиб ўчириб қўй. Меҳмон бизни ҳам овқатланяти, деб ўйлаб қорнини тўйғазиб олсин”, – деди.
Аёл эрининг айганларини қилди.
Мезбон ва аёли қоронғида худди овқатланаётгандек қошиқларни идишга теккизар, лекин овқат емас эди. Қорни тўйгач меҳмон Аллоҳ таолога ҳамд айтди.
Жаброил алайҳиссалом тушиб Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламга ансорий ва унинг аёли қилган иш хабарини берди.
Тонг отгач, Набий алайҳиссалом ансорийга ўгирилиб: “Кеча меҳмонга қилган илтифотингиздан Аллоҳ таоло ажабланди, яъни сизлардан рози бўлди”, – дедилар ва шу воқеа сабабли нозил бўлган ушбу оятни тиловат қилдилар:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
«Улардан (муҳожирлардан)
илгари (Мадинадек)
диёрда яшаган ва иймонни сақлаганлар (ансорлар)
эса ўзлари (ёнлари)
га ҳижрат қилиб келган кишиларни суйгайлар ва дилларида уларга берилган нарса (ўлжалар)
сабабли ҳасад сезмаслар ҳамда ўзларида эҳтиёж бўла туриб, (эҳсон қилишда бошқа муҳтожларни)
ихтиёр қилурлар. Кимки ўз нафси бахиллигидан сақлана олса, бас, ана ўшалар (охиратда)
нажот топувчидирлар» (Ҳашр сураси, 9-оят).
Ояти каримада келган “الايثار” сўзи киши ўзи муҳтож бўла туриб, бор будини ўзгага бериши, эҳсон қилишидир. Бу фазилат саховат ва карамнинг энг юқори чўққисидир.
Меҳмонга иззат кўрсашган ансорий саҳоба Абу Талҳа розияллоҳу анҳу экани сийрат китобларида келтирилган.
Муҳаммад Ҳажжорнинг "Самийрул муъминийн" китобидан
Т.НИЗОМ таржимаси.
ДЎСТЛАРИНГИЗГА ҲАМ УЛАШИНГ!!!
@Duo_yodlash - Кунлик дуолар канали.
24.7K viewsedited 09:59
Д
