Avval boshqalarni ko'proq xursand qilishga intilardim (oilaviy muhit sabab balki), yoshim o'tgan sari buning me'yoridan ortig'i xatoligini idrok etdim.
"O'zim" degan kundan boshlab tarbiyani o'zimga bera boshladim. Agar xato bo'lsa jazosini tortadigan ham o'zim edim.
O'zimni hayollarim barchani oldida yiqilgan damlarimda menga malham bo'lganida tushinib yetdim-ki, bari o'z o'zligimdan boshlanishini.
Men o'zimni xursand qilmas ekanman boshqalarga xursandchilik neligini ulasholmayman, men o'zim dard chekmasdan boshqalarni dardini his etolmayman, men o'zim o'zimni tarbiyalamay turib boshqalarga tarbiyaviy maslahatlar berolmayman.
O'zingizni anglashga qadam bosish hech qachon kech emas.@kitobooknigam
