2022-05-29 16:34:17
Луқмон назди арбобаш бисёр азизу мӯҳтарам буд. То ҳадде, ки ҳар таъоме барои арбоб меоварданд, ибтидо миқдоре аз он ба Луқмон медод ва баъд худаш мехӯрд.
Ҳар таоме, к-оваридандӣ ба вай,
Кас сӯйи Луқмон фиристодӣ зи пай.
Рӯзе барояш харбуза оварданд. Тибқи маъмул Луқмонро садо кард ва як тилим аз он харбуза ба ӯ дод.
Луқмон хеле бо иштиҳо он тилимро хӯрд. Тилими дигаре ба ӯ дод ва ин бор низ Луқмон бо иштиҳои бештаре онро хурд.
Арбоб ҳамин гуна ба ӯ харбуза медод ва Луқмон ҳар бор бо майли бештар онро мехӯрд.
Чун буриду дод ӯро як бурин,
Ҳамчу шаккар хӯрдашу чун ангубин.
Аз хушӣ, ки хӯрд, дод ӯро дувум,
То расид он карчҳо то ҳафдаҳум.
Арбоб аз ин ҳама иштиҳо Луқмон тааҷҷуб кард ва як тилим барои худ бардошт, то бубинад харбуза чи тамъи фавқулодае дорад, ки Луқмон ин қадар алоқаманди он аст.
Монд карче, гуфт: «Инро ман х(в)арам,
То чӣ ширин харбузаст ин, бингарам.
Аммо ҳамин, ки арбоб харбузаро ба даҳон гузошт, бо тааҷҷуб ҳис кард, ки он ба мисли заҳр талх аст.
Чун бихӯрд, аз талхияш оташ фурӯхт,
Ҳам забон кард обила, ҳам ҳалқ сӯхт.
Аз Луқмон пурсид: Чи гуна ин заҳри талхро бо иштиҳо хӯрдӣ?
Нӯш чун кардӣ ту чандин заҳрро?
Лутф чун ангоштӣ ин қаҳрро?
Луқмон дар ҷавоб гуфт: Алоқа ва иштиҳои ман ба харбуза набуд. Ман аз ин, ки чизе аз дастони шумо мехӯрдам, хушҳол будам ва лаззат мебурдам.
Ман дар гузашта он қадар аз дастони шумо муҳаббат дидам ва ширинӣ чашидам, ки дигар ҳар он чи аз ин даст мегирам, бароям ширин аст. Ҳатто агар талхтарин чизи дунё бошад.
Лаззати дасти шакарбахшат бидошт,
Андар ин биттих талхӣ кай гузошт?»
Аз муҳаббат талхҳо ширин шавад,
Аз муҳаббат миссҳо заррин шавад.
Аз муҳаббат дурдҳо софӣ шавад,
Аз муҳаббат дардҳо шофӣ шавад.
Аз муҳаббат мурда зинда мекунанд,
Аз муҳаббат шоҳ банда мекунанд.
Маснавӣ, дафтари дувум
@Sherhoi_islomi_tj
1.7K viewsedited 13:34
П
